Eşsiz, benzersiz, güzel kalpli, güzel yüzlü, güzel sözlü kadın… Kadınlığın hazinendir dedin… Kalktım ayağa penceremi açtım gökyüzünün maviliğinde bakıp derin çok derin bir nefes aldım fark ettirdiklerin için o güzel kadınları aynı çemberde aynı ateşin etrafında bütün farklılıklarıyla topladığın için minnettarım. Şahane bir atölyeydi kendimi ve karşımdakini aynalamak… Akışta derinliklere dalmak bir sürü elle oradan çıkmak. İyi ki varsın can kadın.

Parmak izi biricik, yüzü biricik, her bir zerresi biricik olan insan, özünde de biricik olmaya çalışırken hep bir taraflarından çekiştirilerek şahsiyetsizleştiriliyor. Oysa o insan, özünde de biricik olup öylece kabul görmek istiyor. Özündeki biricik güzelliklerle el ele tutuşup bir olmak istiyor. Gönlü güzel insanlara selam olsun.

Farklı kültürel çevreden kadınlar toplandık Zeynep’le birlikte kadınlığım Hazinemdir dedik. Aynalardan geçtik, sobamızın ateşini harladık, tüm cadı avcılarına inat el ele danslar ettik, ellerimizi bırakıp içimizdeki sandıkları karıştırdık. Sonra kendimizle dans ettik en çok keşfettik, çokça renklendik…Zeynep’im her bir detayı dantel gibi işlemişti, keşif için kattıkların için çok teşekkürler. Şahane bir ortam ve deneyimdi.

Yollarımızın kesiştiği güne şükürler olsun:) Hazinelerimizin farkına vardığımız, bildiklerimizi-bilmediklerimizi, samimiyetle paylaştığımız, en doğal, en gerçek halimizle hazinelerimize yeni yeni cevherler eklediğimiz emek dolu harika bir atölye… ‘İnsanlığım Hazinemdir’ Heyecanımı, gelişimi, gidişimi unutamayacağım muhteşem bir gün… İyi kivarsın Zeynep!

İlk içeriye girdiğim andan bu ana kadar bana çok iyi hissettiren bir etkinlik oldu. Konu zaten çok ayrı. Üstüne herkesin kattığı özgün yorumlar, kimseyi tanımadan herkesi yıllardır tanıyormuş hissi, ben açıkçası böyle atölyelere düzenleyen kişi için gidiyorum. Çünkü seçtiği kişilerde kendi gibidir ve tadından yenmez diyorum. Tam da öyleydi. Ortamın ambiyansı, konunun derinliği, kurabiyelerin lezzeti, her şey çok ama çok keyifliydi. Ben heybeme neler aldım dersen, İnsan olarak her şeyimiz çok kıymetli, bazen farkında bile olmadan bilinçaltındaki kodlardan düşünmeden ya da konuşmadan neler oluyor aslındaya bakarak kendimi ve karşımdakini görmeyi aldım. Zor anlarda bir sandığım vardı diyeceğim içindekileri okumadan bile o sandığa giderken duyduğum heyecanı, içini açıp okluğumdaki mutluluğu hatırlayacağım. Çok çok özeldi. Yüreğine sağlık, çok özelsin, iyi ki varsın…

Dün sabah bu şarkıyı dinlediğimden beridir cümleler peşimi bırakmıyor. Öznesinden, yükleminden bağımsız serseri uçan kuşlar gibi dağılıyor bir ara, sonra bakıyorum şarkı söyleyerek bir araya gelmişler yeniden. ‘…’ Nasıl da düştü yeniden hafızama. Hafızamdan ellerime kollarıma, sonra sanki böbreğime kadar bir dolaşmaca, bir yoklamaca hücre hücre, ilik ilik. Sen nasıl yeniden kikirdenttin bizi ağaç kadınım, selvi kadınım, anaç kadınım. Dönmek diyor şarkı, “mümkün mü artık dönmek, bunca yollardan sonra yeniden yan yana düşmek”. Eren canım, çizdiğin o resim var ya o rota, bu şarkıda işte kanaviçe gibi gözümün önünde duruyor. “Neresi sıla bize, neresi gurbet” Kıkırdadığımız yer gurbetmiş, çok uzakmış, gitmeliymişiz yeniden oraya derken, hatıra, hafıza gurbetti yeri sıla yapıyor. Diyorum ateşin başı hem gurbet hem bize sıla. Bu şarkıda seni buldum Eren. Bu şarkıda seni buldum Zeynep. Bu şarkıda seni buldum Deniz. Bu şarkıda seni buldum Dilek. Sizde sıla’yı buldum

Doğduğum, büyüdüğüm şehir Ankara’nın en sevdiğim semti Kale’de, rengarenk, sıcacık bir ortamda katıldığım Kadınlığım Hazinemdir atölyesinden çıktığımda karşı Kafe’de bangır bangır Bu Ne Dünya Kardeşim şarkısının “Ne bir kürk ister bu sen gönlüm. Ne bir han ne de saray. Ye iç eğlen çok kısa ömrün. Sev çünkü sevmek en kolay.” nakaratı sokakta çınlıyordu. Taş parke sokaktan aşağıya doğru inerken, dedim ki kendi kendime bu an, bu şarkı tam da şimdi tesadüf olamaz. Zeynep’in hayatı, bilimi, sanatı ve bütün renkleri harmanlayarak ağzından dökülen her kelime omzuma kuş tüyü gibi kondu. Hafifledim, yumuşadım, nefesimi hissettim… Yolun sonunda ki ışık değil önemli olan, yoldayken parlayabilmemiz, bugün o atölyede ki herkes birbirine renk, ışık, ses oldu. Ne güzel oldu.

Konuşmanın, dinlemenin tadını bu kadar kaliteli hissettiğim, hissettirdiğin için hepinize teşekkür ederim. Ayrıca seni hiç sıkılmadan dinleyebilirim. Anlattıkların, ses tonun çok keyif ve huzur verici. Seni dinlemekten aşırı keyif alıyorum. Bugün iyi ki böyle buluştuk. İyi ki gelmişim.

Kim çocukluğunun arka sokaklarına geri dönüp, o canım bahçelerde kaybolmak istemez ki? Meğer ne kadar kıymetliymiş de farkına varamamış, anlayamamışız …Bizi o harika zamanlara ışınladığınız için hepinize ayrı ayrı, tek tek teşekkürler yüreği çocuk, gönlü güzel insanlar. Hepinizi umudunuzun yeşilinden öpüyorum.

Kaygılarımla geldim rengarenk kanatlarla gidiyorum.

Heyecan ve merakla geldim. Sonrası bir keşif. Adaptasyon. Analiz. Yüreğimize, masallarımıza sağlık.

Masalları utanmadan, heyecanlanmadan anlatacağım ve kül kedilerinin olmadığı masalları değiştirmeye başlayacağım.

Gelirken son derece heyecan içerisindeydim. Her anında kendimi çözdüğüm, bulduğum ve yüreğimdeki kuş kanatlarını ve yıldızımı hissettiğim muhteşem bir gün oldu. Emeğine yüreğine gücüne sağlık hocam iyi ki iyi ki iyi ki

Neyi niye yapıyorum bu bende ne yaşatıyor o an sorusu ben de çok çarpıcı bir etki yarattı! Sadece olumsuz değil olumlu yaptığım; Birtakım şeyler de bile aklıma gelmeyecek nedenler bulmaya başladım. Bu böyle devam edecek eminim. Kendime verdiğim en kıymetli en tatlı hediyeydi öncelikle ama asil kıymetli tarafı; hayatımı anlamlandıran çok tatlı bir süreçti. Burada hayatimi adlandırmaktan kasıt, hayatimin her detayına yerleşecek, almak isteyene farkındalıklarla dolu müthiş atölye… son gün yapılan meditasyon yönergesinin hala etkisindeyim.

Her bölümden çok keyif aldım ve çok şey öğrendim. Her insanın yürümesi gereken bir yol olduğunu düşünüyorum. Muazzam Bir hediye kendime verdiğim. Nasıl bir zihnin var bilmiyorum ben de daima hayranlık uyandıran, birbirine iliştiremediğim onlarca kelimemi, düşüncemi birbiri ardına dizdiğinde ağzımdan çıkan tek kelime oluyor. "Evet"

Doğaçlamalar en sevdiğim yerlerdi. Bir ben varmış ki benden içeri, tekrar merhaba demek gerekmiş hatta tanıştığımıza memnun oldum. Hafta da bir gün 2 saat de olsa benliğime yolculuk da yalnız bırakmadığı için 5 kadına teşekkürü borç bilirim

En sevdiğim zamanlar boya kalemlerini elimize aldığımız bölümler. Son derece isabetli nokta atışları ile, hayatımdaki seyir ile mucizevi bir şekilde tutturduğu senkronizasyonu ile, konuların sünmeden ama sadece üzerinden de geçilmeden ele alınması ile müthiş bir iz ve etki bıraktı bende. Kendimle ilgili farkındalığımda doğru yoldayım hissi yerleşti içime iyice.

2019 yılında 4. Aşama da oluşan dinamikte ne denli sivri zeka, özgün olduğunu hissetmiştim ve karşıdaki kahvecide kendi yazdığın yazının beni ne kadar etkilediğini dün gibi hatırlıyorum. Ve bugün 2022'nin Mayıs'ında bu hisler nasıl derinleşti ve oturdu. Kadınlığım Hazinemdir’ de içten içe ne kadar ezildim ve büyüdüm ama sessizliğimi bozmak istemedim. Gelmedi içimden çünkü içime döndüm. Kadın olmayı, hep konuşurdum ama bazen yüzeysel, bazen derin, bazen çokça gergin ama günün sonunda olduğum halimle ve kadın olmakla övünüp mutlu olmuşumdur. Benim hazinem çok ancak kadınlığım seçmediğim hazinem. Çok değerliyim ve iyi ki kadınım.

Her şey çok çok güzeldi. Hele hele küçük oyunlarımız inanılmaz zevkliydi. Her şey EN İYİYDİI!! Kendimle ilgili yeni şeyler keşfettim. Hayatıma daha anlam kattı. Beni çok rahatlattı. Çok harika bir atölyeydi. Baslarken hiçbir beklentim yoktu ama atölye suresince zamanın nasıl geçtiğini hiç anlamadım. O kadar akıcı, eğitici ve bir o kadar da eğlenceliydi. Zeynep için söyleyeceklerim acaba bu kâğıda sigar mi? Profesyonelliği, bilgisi ve de bilgeliği, konuşması, anlatması, bizi uyandırması, bizi güldürmesi, bizi ağlatması... daha neler neler vardı bu atölyede. Nasıl da bu kadar bilgiyi , bilgeliği o kadar hayatcığına sığdırmış. Bizim içimize harika bir kapı açtı. Ki içerideki toz, duman bazen de mis gibi kokular dışarı çıksın diye. Iyi ki var ve iyi ki de onu tanıdım.

Hem masal atölyesi hem kadınlığım hazinem atölyesi ayrı ayrı bambaşka yerlere dokundu bende. Masalda kendi masalımı keşfettim. Aslında hep içimde olan belki, hep hissettiğim o masalı uyandırdın bende. Kadınlığım da ise bağı hatırlattı bana. Hepimizin arasında var olan aslında hem de yıllardır var olan ama bir türlü kendimize acık etmediğimiz belki de edemediğimiz o bağı hissettim tekrardan. O çemberde o minderlere sadece merhaba diyerek oturduğum o canım insanlara atölye sonunda bol bol sımsıkı sarılarak iyi ki tanımışım diyerek ayrılmak bambaşka bir şey tarifsiz bir his. Aramızda oluşan o bağın tadı. En çok da ne biliyor musun o ana bırakabilmek kendini. O an her şeyden herkesten bağımsız sadece orada o sobanın başında merakla ne olacak nereye gidecek ruhlarımız neleri tadacak heyecanı gerçekten çok başka. İşte sen canımmm Zeynep bu güzelliklere vesile oluyorsun Kalbinin taa derinliklerinden gelen sevgiyle. O kadar hissediyorum ki bunu. Sımsıkı sarılıp sokulup sana orada kalmak isteğim bundan olsa gerek.